de laatste reeks 4x chemo
Vorige week maandag moest Emma weer een vingerprik om te kijken of ze kwalificeerd is voor de laatste reeks van 4 chemo s. Helaas de bloedplaatjes waren heel hard gezakt dus niet voldoende. Donderdag weer prikken. Helaas net niet voldoende,maar de hb is ook maar 5,1 dus wordt er besloten om haar vrijdag een bloedtranfusie te geven. Omdat ze het donderdag net niet haalde en vrijdag toch moet gaan ze vrijdag weer bloedafnemen om te kijken of ze het vrijdag haalt. Half 9 moeten we in het wkz zijn nuchter! Er stond ook nog een lumbaalpunctie(ruggeprik) in de planning. Eerst bloedafnemen een uurtje wachten! En ja gekwalificeerd! De bloedplaatjes waren 44,om te kwalificeren voor de chemo moeten ze 30 hebben. Maar omdat ze ook nog lumbaalpunctie krijgt moet de bloedplaatjes 50 zijn,dus niet voldoende. Ze krijgt eerst nog bloedplaatjes toegediend. Tegen 12 uur waren we klaar voor de lumbaalpunctie en de chemo. Al die tijd dus nuchter. Ze krijgt een roesje. Deze keer was ze heel bij. Ze probeerde terug te praten en had wel echt door wat er gebeurde. Even later in de uitrustzaal ze zei Ik zie 2 mama s en je heb 6 ogen! Na de punctie moet ze 2 uur plat blijven liggen. De bloedtranfusie wordt nu gegeven en moet 3 uur inlopen. Emma was de hele dag al moe en gelukkig valt ze in slaap zodat de 2 uur snel om zijn. Ondertussen komt S vd M langs om bij Emma te blijven want ik wil ff naar Nick school hij heeft een maandafsluiting. Ja ik me niet 2e delen. Nick zit in Utrecht op school dus dat is makkelijk. Even over half 4 waren we weer terug in t wkz en Emma was net klaar.
Omdat de reeks van 4 dagen chemo achter elkaar moet. Moesten we ook zaterdag en zondag naar het wkz. En nu was papa aan de beurt. Na t KMfeestje van zaterdagavond viel t niet mee. Deze chemo staat bekent als bijwerking misselijkheid. Die andere keren is het goed gegaan alleen nu niet. Vrijdagnacht moest ze overgeven. Ook had ze heel even koorts,maar gelukkig ging dat heel snel weg. Maandag de laatste dag. Terug naar huis moet ze ook overgeven in de auto. Ik reed op de snelweg je kan dan niets doen en ik zie dat ze ook de sonde heeft uitgespuugd. Ze huilt en zegt ik eet me medicijnen wel op mama. Ik denk zal ik terug gaan of naar huis rijden. Toch maar eerst naar huis. Het slangetje afgeknipt en via de neus eruit getrokken. Ik vond dit erg rot om te doen want je weet dat dit voor haar geen prettig gevoel,maar wat moet moet. En zelf trok ze de pleisters eraf. S avonds ging 1 medicijn erin maar de andere 2 niet,dus de volgende dag maar weer naar het wkz. Dinsdag (vandaag) weer richting Utrecht moet ze weer overgeven in de auto en weer op de snelweg net op een punt waar je niet kan stoppen. De sonde was er al uit dus die probleem hebben we niet. Met een nieuwe sonde en een gele kraal weer naar huis. Thuis voor de 2de x de auto bekleding en stoeltje schoongemaakt. Tot nu toe is alles nog erin gebleven. Morgen niets op de planning hopelijk een dagje thuis